Eerst even iets meer over de Y-DNA tests. Hierboven schreef ik het Y-chromosoom wordt in principe ongewijzigd doorgegeven van vader op zoon, in principe, want heel af en toe doen zich toch wijzigingen voor in het DNA, die we mutaties noemen. Door de historiek van mutaties in het DNA bij verschillende personen of bevolkingsgroepen te vergelijken, kan men nagaan hoe de mens zich vanuit Afrika heeft verspreid over de rest van de wereld.
In de genealogie spreken we uiteraard niet van tienduizenden jaren maar "slechts" van enkele eeuwen. In het "DNA-project Oud Hertogdom Brabant" kreeg elke deelnemer een rapport over het eigen DNA-profiel en het spoor dat de verre voorouders (mannelijke lijn) hebben gevolgd.
De volgende stap was niet verplicht, maar voor genealogen wellicht interessanter: het DNA-profiel kan toegevoegd worden aan een database, waarna het mogelijk wordt uit te zoeken met welke families men in meerdere of mindere mate verwant is. Dat dit tot boeiende conclusies kan leiden hoeft nauwelijks gezegd.
Zo bleek uit de drie profielen (zie hieronder) dat van de 37 markers die onderzocht werden er 35 identiek waren. Hieruit kan men besluiten dat er ongeveer 640 jaar daarvoor een gemeenschappelijke voorvader (Common Ancestor) geweest is. Trekt men 640 jaar af van 2011 wanneer de tests gedaan werden komt men ongeveer aan het laatste kwart van de 14e eeuw (1370).
De parochieregisters gaan in het beste geval tot 1580, daarvoor is men aangewezen op allerlei secundaire bronnen (notariaat, weeskamer, enz.) om voorouders op te zoeken. Tussen 1370 en 1580 zitten nog zo een 210 jaar of +/- 7 generaties. De programma's die ik gebruik (The Master Genealogist + SecondSite) laten toe om DNA gegevens in te voeren (TMG) en een DNA-kaart te maken (SS). Men moet echter in het programma een gemeenschappelijke voorouder invoeren de MRCA (Most Recent Common Ancestor) het tijdverschil tussen deze MCRA en mijn gekende voorouders van beide stambomen heb ik overbrugt met "missing link" personen.